Wydawca treści
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Najnowsze aktualności
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Wieża p-poż w Leśnictwie Lipki Wielkie
Widok z wieży p-poż w Leśnictwie Wilcze Doły
Wieża obserwacyjna to sztucznie wzniesiony punkt widokowy usytuowany przeważnie w najwyższym miejscu w terenie umożliwiający oglądanie panoramy otaczającego krajobrazu. Obiekt zaliczany jest do rozległego sytemu przeciwpożarowego. Wieże mają za zadanie wczesne wykrycie pożaru oraz zawiadomienie o jego powstaniu. Można z nich obserwować teren w promieniu, co najmniej 10 km. Obszar, który widoczny jest z jednej wieży, nakłada się na teren dostrzegalny z drugiej wieży, co pozwala na wyznaczenie dokładnego miejsca powstania pożaru. Obserwatorzy podają do Punktu Alarmowo Dyspozycyjnego (PAD) namiary kątowe zauważonego dymu. Dane odczytuje się za pomocą kolimatora. Objętość obłoku powstającego przy pożarze o powierzchni około 100m2 wystarczy, aby z dostrzegalni zauważyć i określić położenie pożaru. Wszystkie meldunki obserwator składa drogą radiową lub telefoniczną.
W Nadleśnictwie Karwin usytuowane są dwie wieże obserwacyjne. Jedna znajduje się w Leśnictwie Wilcze Doły, a druga w Leśnictwie Lipki Wielkie.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Wilcze Doły posiada konstrukcję stalową, kratową i wznosi się na wysokość 32m. Aby wejść na szczyt obiektu należy pokonać aż sto piętnaście schodów, które rozdzielone są ośmioma podestami spoczynkowymi. Na szczycie znajduje się kabina obserwatora obudowana z oknami. Z kabiny można wyjść na podest obserwacyjny. Wieża w ramach wzmocnienia została wyposażona w odciągi linowe mocowane parami w trzech kierunkach.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Lipki Wielkie ma konstrukcję żelbetową. Wznosi się na wysokość 32m. Na szczycie umiejscowiona jest kabina służąca obserwacji obszarów leśnych, która jest w kształcie wieloboku (ośmiokąta). W jednej z jej ścian umieszczone są drzwi umożliwiające wyjście na podest obserwacyjny, który jest konstrukcji stalowej. Podest ma szerokość 70 cm i posiada specjalną balustradę. Do stalowej konstrukcji pomieszczenia obserwacyjnego zamontowany jest wspornik z rolką, który ma za zadanie umożliwić ewakuację obserwatora, a także transport posiłków i napojów. Na samym dole wieży znajduje się otwór wejściowy o wymiarach 80x200 cm. Na dwunastu poziomach od strony południowej znajdują się otwory okienne z siatkami. Wieża wyposażona jest w ciągi komunikacyjne, czyli klatkę schodową oraz spoczynki.
Dostrzegalnie nie są udostępniane dla ruchu turystycznego. Odgrywają nieocenioną rolę w walce z żywiołem.
