Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Wieża p-poż w Leśnictwie Lipki Wielkie
Widok z wieży p-poż w Leśnictwie Wilcze Doły
Wieża obserwacyjna to sztucznie wzniesiony punkt widokowy usytuowany przeważnie w najwyższym miejscu w terenie umożliwiający oglądanie panoramy otaczającego krajobrazu. Obiekt zaliczany jest do rozległego sytemu przeciwpożarowego. Wieże mają za zadanie wczesne wykrycie pożaru oraz zawiadomienie o jego powstaniu. Można z nich obserwować teren w promieniu, co najmniej 10 km. Obszar, który widoczny jest z jednej wieży, nakłada się na teren dostrzegalny z drugiej wieży, co pozwala na wyznaczenie dokładnego miejsca powstania pożaru. Obserwatorzy podają do Punktu Alarmowo Dyspozycyjnego (PAD) namiary kątowe zauważonego dymu. Dane odczytuje się za pomocą kolimatora. Objętość obłoku powstającego przy pożarze o powierzchni około 100m2 wystarczy, aby z dostrzegalni zauważyć i określić położenie pożaru. Wszystkie meldunki obserwator składa drogą radiową lub telefoniczną.
W Nadleśnictwie Karwin usytuowane są dwie wieże obserwacyjne. Jedna znajduje się w Leśnictwie Wilcze Doły, a druga w Leśnictwie Lipki Wielkie.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Wilcze Doły posiada konstrukcję stalową, kratową i wznosi się na wysokość 32m. Aby wejść na szczyt obiektu należy pokonać aż sto piętnaście schodów, które rozdzielone są ośmioma podestami spoczynkowymi. Na szczycie znajduje się kabina obserwatora obudowana z oknami. Z kabiny można wyjść na podest obserwacyjny. Wieża w ramach wzmocnienia została wyposażona w odciągi linowe mocowane parami w trzech kierunkach.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Lipki Wielkie ma konstrukcję żelbetową. Wznosi się na wysokość 32m. Na szczycie umiejscowiona jest kabina służąca obserwacji obszarów leśnych, która jest w kształcie wieloboku (ośmiokąta). W jednej z jej ścian umieszczone są drzwi umożliwiające wyjście na podest obserwacyjny, który jest konstrukcji stalowej. Podest ma szerokość 70 cm i posiada specjalną balustradę. Do stalowej konstrukcji pomieszczenia obserwacyjnego zamontowany jest wspornik z rolką, który ma za zadanie umożliwić ewakuację obserwatora, a także transport posiłków i napojów. Na samym dole wieży znajduje się otwór wejściowy o wymiarach 80x200 cm. Na dwunastu poziomach od strony południowej znajdują się otwory okienne z siatkami. Wieża wyposażona jest w ciągi komunikacyjne, czyli klatkę schodową oraz spoczynki.
Dostrzegalnie nie są udostępniane dla ruchu turystycznego. Odgrywają nieocenioną rolę w walce z żywiołem.
