Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
O Nadleśnictwie- Historia
O Nadleśnictwie- Historia
Z kart historii
Lasy obecnego Nadleśnictwa Karwin początkowo wchodziły niegdyś w skład nadleśnictw państwowych Lubiatów i Karwin, leżących na terenie ówczesnych Niemiec. W tym czasie decydujący wpływ na gospodarkę leśną miała katastrofalna w skutkach gradacja strzygoni choinówki, która w latach 1922-25 zniszczyła około 80% drzewostanów puszczańskich. Ogromny wkład pracy leśników, początkowo niemieckich, a następnie polskich pozwolił przywrócić piękny obraz dzisiejszej Puszczy Noteckiej. Po zakończeniu II wojny światowej, w wyniku przejęcia lasów na własność Państwa, utworzono nadleśnictwa Karwin, Rąpin oraz Lipki Wielkie. Nadleśnictwo Karwin według obecnych granic zostało przeorganizowane z dniem 1 stycznia 1973 r. z poprzednio istniejących jednostek.
Szczególne wydarzenia historyczne w "życiu" Nadleśnictwa:
-
od roku 1959 Nadleśnictwa Karwin, Lubiatów, Lipki Wielkie oraz Krobielewko podlegały pod „duży" Rejon Lasów Państwowych w Gorzowie Wielkopolskim, a od 07.07.1950r. pod Rejon Zielona Góra z siedzibą w Żarach,
-
1 stycznia 1950r. powstały tzw. „małe" rejony i nadleśnictwa puszczańskie przyporządkowano: Nadleśnictwo Karwin i Lubiatów pod Rejon Lasów Państwowych Drezdenko, Nadleśnictwo Krobielewko pod Rejon Lasów Państwowych Międzyrzecz i Nadleśnictwo Lipki Wielkie pod Rejon Lasów Państwowych Gorzów Wielkopolski,
-
1 października 1958r. zlikwidowano rejony i nadleśnictwa podporządkowano Okręgom Lasów Państwowych, które 27 marca 1959r. przemianowano na Okręgowe Zarządy Lasów Państwowych. Nadleśnictwa zielonogórskiego OZLP podlegały do roku 1962 przejściowemu tworowi reorganizacyjnemu – Zespołowi Nadleśnictw w Drezdenku,
-
reorganizacja nastąpiła 1 stycznia 1973 r., kiedy to likwidowano „małe" nadleśnictwa. Nadleśnictwo Karwin przejęło nadleśnictwa: Karwin, Rąpin, Lipki Wielkie i Krobielewko,
-
w dniu 30.06.1975 r. Nadleśnictwo Karwin przeszło pod zarząd OZLP Poznań, gdzie przez 2,5 roku cała Puszcza Notecka była w rękach jednej dyrekcji aż do 01.01.1978r., następnie Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie przejął Nadleśnictwo Karwin,
-
z dniem 01.01.1979r. Nadleśnictwo Karwin oddało obręb Krobielewko do Nadleśnictwa Międzychód,
-
rewizja planów urządzania Nadleśnictwa Karwin,
-
plan definitywnego urządzania lasu 1960-1962 – Nadleśnictwo Rąpin (1960), Nadleśnictwa Karwin i Lipki Wielkie (1961), Nadleśnictwo Krobielewko (1962), wykonał Oddział Biura Urządzania Lasu i Projektów Leśnictwa w Łodzi.
Informacja na temat urzędujących nadleśniczych:
-
Walachowski Kazimierz (01.11.1973-30.09.1974)
-
Nowak Jan (01.10.1974-31.01.1980)
-
Namyślak Eugeniusz (01.02.1980-30.06.1980)
-
p.o. Kaaz Marian (01.07.1980-31.10.1980)
-
Nawrot Henryk (01.11.1980-31.03.1985)
-
Duda Jan (01.04.1985-19.04.2006)
-
p.o. Danuta Pancześnik – Golla (20.04.2006-15.05.2006)
-
Buśko Edward (16.05.2006 –31.01.2021)
-
p.o. Joanna Kaczmarek (01.02.2020 - 15.06.2021)
-
Włodzimierz Rocławski (16.06.2021 - do chwili obecnej)