Wydawca treści Wydawca treści

Zasoby leśne

O tym, jakie gatunki drzew tworzą lasy Nadleśnictwa Karwin, decydują przede wszystkim trudne warunki przyrodnicze. Charakterystyczną cechą krajobrazu są wydmy śródlądowe, na których wykształciły się siedliska borowe, przeważnie ubogie. Teren urozmaicają występujące gdzieniegdzie międzywydmowe mokradła, torfowiska oraz jeziora. Mała ilość opadów atmosferycznych powoduje, że niewiele gatunków wytrzymuje takie realia. Drzewostany tworzy przede wszystkim sosna. Pozostałe gatunki, takie jak brzoza, dąb, olsza, świerk i buk, spotyka się znacznie rzadziej.

Średni wiek drzewostanów wynosi 60 lat, a największy udział, zarówno powierzchniowy jak i miąższościowy przypada na wiek 40 - 60 lat. Nadleśnictwo ustala roczny plan pozyskania drewna na poziomie wyliczonego etatu pozyskania. Etat cięć przyjęty na obecne 10-lecie wynosi 116 tys. m³ netto/rok grubizny, w tym 66 tys.  m³ netto/rok przypada na użytki rębne, zaś 50 tys. m³ netto/rok na użytki przedrębne.

Charakterystyczne dla nadleśnictwa są jednogatunkowe i jednowiekowe drzewostany sosnowe o przeciętnej bonitacji II,5. Przeciętny przyrost wynosi 6,53 m³/ha, a zasobność 239 m³/ha.

Ze względu na dominujący udział siedlisk borowych – 90% i monolityczną strukturę drzewostanów przeważającym typem rębni jest rębnia zupełna wielkopowierzchniowa IA. W drzewostanach na siedliskach borów mieszanych, gdzie zaplanowano przebudowę stosuje się rębnię gniazdową zupełną IIIA, w litych buczynach rębnię gniazdową częściową IIIB.

Udział siedlisk leśnych

Udział gatunków lasotwórczych.

  • 95 proc. – sosna, modrzew, świerk
  • 1 proc. – dąb, klon, jawor, wiąz, jesion
  • 3 proc. – brzoza, olsza czarna
  • 1 proc. – buk

Udział drzewostanów w klasach wieku

Rozpiętość klasy wieku wynosi 20 lat (np. I klasa wieku – drzewostany w wieku do 20 lat, II klasa – 21 – 40 lat, III klasa – 41 – 60 lat itd.).

  • 13 proc. – I klasa
  • 17 proc. – II klasa
  • 26 proc. – III klasa
  • 20 proc. – IV klasa
  • 19 proc. – V klasa
  •   3 proc. – VI klasa i starsze
  •   2 proc. -  KDO i KO 

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Pożary lasu - dowiedz się więcej

Pożary lasu - dowiedz się więcej

Za nami najtrudniejszy od lat sezon pożarowy. Liczne niekontrolowane rozprzestrzenianie się ognia w trakcie długotrwałej suszy kosztowało służby pożarnicze mnóstwo pracy. Dzięki wspólnym działaniom udało się uniknąć najgorszego – wielkopowierzchniowego pożaru Puszczy Noteckiej. Edukacja to jedna z najefektywniejszych broni podczas walki z plagą pożarów, aby ustrzec się kolejnych podpaleń warto pogłębiać wiedzę na temat pożarów. W tym celu popełniliśmy kilka publikacji. Między innymi na temat dostrzegalni pożarowych, punktów czerpania wody czy samolotów patrolowo-gaśniczych (znajdziecie je w zakładce Informacje-Aktualności) Teraz czas na same pożary…

Pożary lasów zaliczane są do pożarów zewnętrznych, w których spalanie materiałów palnych odbywa się przy dużym udziale powietrza (tlenu). Wszystkie pożary zaczynają się na pokrywie gleby. Szybkość jego rozwoju uzależniony jest od rodzaju i wilgotności materiałów palnych, a także od panujących w danym czasie warunków atmosferycznych. Średnia temperatura zapalenia się materiałów leśnych mieści się w granicy 260°-280°C. Od momentu zapłonu, temperatura bardzo szybko wzrasta do 500°-550°C. (Dla porównania – płonąca zapałka osiąga temperaturę okołó 800°C. Natomiast niedopałek papierosa ok. 600°C). Podstawowe składniki pokrywy gleby ulegają łatwemu zapaleniu, gdy wilgotność spadnie poniżej 20%. Dym występujący przy pożarach pokrywy gleby jest jasnej barwy, ponieważ intensywność palenia jest mała oraz występuje nadmiar powietrza (tlenu). Natomiast przy intensywnych pożarach nadmiar powietrza maleje, co skutkuje niezupełnym spalaniem węgla w celulozie. Konwekcja termiczna unosi wtedy duże ilości sadzy, tworząc ciemny dym.

W dzisiejszych czasach w punktach alarmowo-dyspozycyjnych (PAD) można bez problemu sporządzić mapę – adresu pożaru, na podstawie informacji uzyskanych z dostrzegalni pożarowych. W takim przypadku pożar lasu, który znajduje się w terenie administracyjnym nadleśnictwa jest dokładnie zlokalizowany według adresu leśnego.  Adres leśny to ciąg cyferek i literek. Można z nich odczytać min. regionalną dyrekcję lasów państwowych, nadleśnictwo, obręb leśny leśnictwo, oddział leśny czy pododział leśny. Dla przykładu adres leśny 10-13-1-13-545-a oznacza: Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Szczecinie-Nadleśnictwo Karwin-Obręb Leśny Karwin-Leśnictwo Gościnowo-Odział Leśny-545-poodział leśny-a.