Wydawca treści
Lasy regionu
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.
Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.
Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
- w Krainie Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
- w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.
Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):
| - siedliska borowe | - 51,3 |
| - siedliska lasowe | - 44,2 |
| - olsy | - 4,5. |
Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):
| - sosna | - 77,6 |
| - świerk, daglezja | - 2,4 |
| - buk | - 5,0 |
| - dąb | - 5,6 |
| - brzoza | - 3,6 |
| - olsza | - 5,5 |
| - grab | - 0,1 |
| - pozostałe gatunki liściaste | - 0,2. |
Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.
Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.
Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.
Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie
Najnowsze aktualności
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Wieża p-poż w Leśnictwie Lipki Wielkie
Widok z wieży p-poż w Leśnictwie Wilcze Doły
Wieża obserwacyjna to sztucznie wzniesiony punkt widokowy usytuowany przeważnie w najwyższym miejscu w terenie umożliwiający oglądanie panoramy otaczającego krajobrazu. Obiekt zaliczany jest do rozległego sytemu przeciwpożarowego. Wieże mają za zadanie wczesne wykrycie pożaru oraz zawiadomienie o jego powstaniu. Można z nich obserwować teren w promieniu, co najmniej 10 km. Obszar, który widoczny jest z jednej wieży, nakłada się na teren dostrzegalny z drugiej wieży, co pozwala na wyznaczenie dokładnego miejsca powstania pożaru. Obserwatorzy podają do Punktu Alarmowo Dyspozycyjnego (PAD) namiary kątowe zauważonego dymu. Dane odczytuje się za pomocą kolimatora. Objętość obłoku powstającego przy pożarze o powierzchni około 100m2 wystarczy, aby z dostrzegalni zauważyć i określić położenie pożaru. Wszystkie meldunki obserwator składa drogą radiową lub telefoniczną.
W Nadleśnictwie Karwin usytuowane są dwie wieże obserwacyjne. Jedna znajduje się w Leśnictwie Wilcze Doły, a druga w Leśnictwie Lipki Wielkie.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Wilcze Doły posiada konstrukcję stalową, kratową i wznosi się na wysokość 32m. Aby wejść na szczyt obiektu należy pokonać aż sto piętnaście schodów, które rozdzielone są ośmioma podestami spoczynkowymi. Na szczycie znajduje się kabina obserwatora obudowana z oknami. Z kabiny można wyjść na podest obserwacyjny. Wieża w ramach wzmocnienia została wyposażona w odciągi linowe mocowane parami w trzech kierunkach.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Lipki Wielkie ma konstrukcję żelbetową. Wznosi się na wysokość 32m. Na szczycie umiejscowiona jest kabina służąca obserwacji obszarów leśnych, która jest w kształcie wieloboku (ośmiokąta). W jednej z jej ścian umieszczone są drzwi umożliwiające wyjście na podest obserwacyjny, który jest konstrukcji stalowej. Podest ma szerokość 70 cm i posiada specjalną balustradę. Do stalowej konstrukcji pomieszczenia obserwacyjnego zamontowany jest wspornik z rolką, który ma za zadanie umożliwić ewakuację obserwatora, a także transport posiłków i napojów. Na samym dole wieży znajduje się otwór wejściowy o wymiarach 80x200 cm. Na dwunastu poziomach od strony południowej znajdują się otwory okienne z siatkami. Wieża wyposażona jest w ciągi komunikacyjne, czyli klatkę schodową oraz spoczynki.
Dostrzegalnie nie są udostępniane dla ruchu turystycznego. Odgrywają nieocenioną rolę w walce z żywiołem.
