Wydawca treści Wydawca treści

Lasy regionu

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.  

Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.

Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
-    w Krainie  Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
-    w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.

Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):

- siedliska borowe - 51,3
- siedliska lasowe - 44,2
- olsy -   4,5.

 

 

 

Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):

- sosna - 77,6
- świerk, daglezja - 2,4
- buk - 5,0
- dąb - 5,6
- brzoza - 3,6
- olsza - 5,5
- grab - 0,1
- pozostałe gatunki liściaste - 0,2.


Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.

Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.

Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.

 

Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Chociaż groby ich trawa, już porasta od lat

Chociaż groby ich trawa, już porasta od lat

Las bez wątpienia kojarzy się z miejscem skłaniającym do zadumy i refleksji. Przemierzając tajemnicze ostępy nie trudno, natknąć się na dawne cmentarze lub pojedyncze mogiły oraz nagrobki. Niektóre nekropolie są już niestety zapomniane. O ich istnieniu przypomina wznoszący się w górę bluszcz czy charakterystyczna roślinność cmentarna. Jednakże, we wszystkich tych miejscach żyje pamięć o ludziach, którzy niegdyś zamieszkiwali okoliczne miejscowości. Uczęszczali do szkół, pracowali, śmiali się, przeżywali chwile radości i osobiste dramaty. Mieli realny wpływ na dzisiejszy wygląd Puszczy Noteckiej.

Od kilku lat na początku listopada pracownicy Nadleśnictwa Karwin, konsekwentnie starają się uporządkować, któryś z  dawnych cmentarzy. Tego roku podczas ważnego Dnia Zadusznego, zagrabiliśmy liście oraz zapaliliśmy kilka zniczy w obszarze dawnego cmentarza ewangelickiego w Rąpinie (Leśnictwo Grotów). W nieodległej przyszłości zaplanowane jest uporządkowanie kolejnych cmentarze ewangelickich w terenie administracyjnym nadleśnictwa.

Informacja na temat dawnego cmentarza ewangelickiego w Rąpinie, na podstawie strony internetowej: http://endoftheroad.eu/stary-cmentarz-ewangelicki-w-rapinie/ (wgląd: 2 listopada 2021 roku):

Stary cmentarz ewangelicki w Rąpinie (Eschbruch) powstał prawdopodobnie w 1749 roku, kiedy to datuje się wybudowanie pierwszego Kościoła w Rąpinie, który został później przebudowany. Zdecydowana większość nagrobków jest zniszczona i nieczytelna.

Na podstawie: („Die Holzkirchen und Holztürme der Preussischen Ostprovinzen. Schlesien – Posen – Ostpreussen – Westpreussen – Branderburg und Pommern”, Ludwig Burgemeister, Berlin 1905),

Więcej na stronie: http://endoftheroad.eu/stary-cmentarz-ewangelicki-w-rapinie/