Wydawca treści
Lasy regionu
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.
Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.
Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
- w Krainie Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
- w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.
Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):
- siedliska borowe | - 51,3 |
- siedliska lasowe | - 44,2 |
- olsy | - 4,5. |
Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):
- sosna | - 77,6 |
- świerk, daglezja | - 2,4 |
- buk | - 5,0 |
- dąb | - 5,6 |
- brzoza | - 3,6 |
- olsza | - 5,5 |
- grab | - 0,1 |
- pozostałe gatunki liściaste | - 0,2. |
Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.
Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.
Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.
Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie
Najnowsze aktualności
Chociaż groby ich trawa, już porasta od lat
Chociaż groby ich trawa, już porasta od lat
Las bez wątpienia kojarzy się z miejscem skłaniającym do zadumy i refleksji. Przemierzając tajemnicze ostępy nie trudno, natknąć się na dawne cmentarze lub pojedyncze mogiły oraz nagrobki. Niektóre nekropolie są już niestety zapomniane. O ich istnieniu przypomina wznoszący się w górę bluszcz czy charakterystyczna roślinność cmentarna. Jednakże, we wszystkich tych miejscach żyje pamięć o ludziach, którzy niegdyś zamieszkiwali okoliczne miejscowości. Uczęszczali do szkół, pracowali, śmiali się, przeżywali chwile radości i osobiste dramaty. Mieli realny wpływ na dzisiejszy wygląd Puszczy Noteckiej.
Od kilku lat na początku listopada pracownicy Nadleśnictwa Karwin, konsekwentnie starają się uporządkować, któryś z dawnych cmentarzy. Tego roku podczas ważnego Dnia Zadusznego, zagrabiliśmy liście oraz zapaliliśmy kilka zniczy w obszarze dawnego cmentarza ewangelickiego w Rąpinie (Leśnictwo Grotów). W nieodległej przyszłości zaplanowane jest uporządkowanie kolejnych cmentarze ewangelickich w terenie administracyjnym nadleśnictwa.
Informacja na temat dawnego cmentarza ewangelickiego w Rąpinie, na podstawie strony internetowej: http://endoftheroad.eu/stary-cmentarz-ewangelicki-w-rapinie/ (wgląd: 2 listopada 2021 roku):
Stary cmentarz ewangelicki w Rąpinie (Eschbruch) powstał prawdopodobnie w 1749 roku, kiedy to datuje się wybudowanie pierwszego Kościoła w Rąpinie, który został później przebudowany. Zdecydowana większość nagrobków jest zniszczona i nieczytelna.
Na podstawie: („Die Holzkirchen und Holztürme der Preussischen Ostprovinzen. Schlesien – Posen – Ostpreussen – Westpreussen – Branderburg und Pommern”, Ludwig Burgemeister, Berlin 1905),
Więcej na stronie: http://endoftheroad.eu/stary-cmentarz-ewangelicki-w-rapinie/