Wydawca treści
Hodowla lasu
Dbamy o to, by las był zawsze...
Jednym z podstawowych obowiązków leśników jest dbałość o to, by niezwłocznie po wyrębie dojrzałego drzewostanu w jego miejscu pojawiło się nowe pokolenie w postaci uprawy leśnej. Szczególny nacisk kładziemy na wzbogacenie składu gatunkowego poprzez wprowadzanie gatunków liściastych w miejscach, gdzie jest to tylko możliwe. W ten sposób zwiększana jest odporoność lasu na szkodliwe czynniki. W odtwarzaniu lasu preferowane jest odnowienie naturalne, czyli powstałe z opadłych na glebę nasion drzewostanu macierzystego.
Leśnicy od kilkunastu lat nieustanie zwiększają lesistość kraju. Najabardziej popularną akcją jest "1000 drzew na minutę".
Co można zrobić w jedną, krótką minutkę?
Można posadzić 1000 drzew.
Lasy Państwowe co roku sadzą około 500 000 000 drzew.
800 mln drzew i krzewów produkują szkółki leśne.
Co roku sadzonych jest coraz więcej drzew liściastych, dzięki czemu ich udział procentowy od czasu wojny zwiększył się z 13 do 23%.
Teraz kilka słów o hodowli...
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.
Najnowsze aktualności
Słupek oddziałowy - leśny lokalizator turysty
Słupek oddziałowy - leśny lokalizator turysty
Podczas spacerów po lesie, możemy natknąć się na liczne "nieco" tajemnicze kamienne słupki. Ich górna część pomalowana jest na biało, natomiast na bokach umieszczone są jedno, dwu lub nawet trzycyfrowe numery. To właśnie dzięki nim odczytamy numer oddziału leśnego. Oddziały leśne potocznie nazywane są „kwadratami”, „sektorami”, czy „działkami”. Przeciętny oddział leśny posiada kształt prostokąta o powierzchni około 25 hektarów. Krótszy bok liczy najczęściej około 400 metrów, dłuższy mieści się w granicy 600 do 700 metrów.
Numeracja oddziałów nie jest przypadkowa. Zasadą jest rozpoczęcie numerowania od północnego wschodu - numer 1 - kolejno poziomymi pasami w kierunku południowego zachodu, aż do ostatniego numeru w danym nadleśnictwie (np. numer 542) Oddziały leśne są oddzielone od siebie za pomocą bezdrzewnych pasów, mogących niekiedy służyć, jako drogi transportowe. Podział jest znakomicie widoczny na zdjęciach satelitarnych (np. Google Maps).
Przenalizujmy przykład z obrazka dołączonego do artykułu. Na wprost turysty po lewej ręce znajduje się oddział nr 177, a po prawej nr 176. Ponieważ numeracja przebiega ze wschodu na zachód, wiemy, że po prawej stronie infografiki jest wschód (mniejszy numer), a po lewej zachód (większy numer). Możemy również wywnioskować, że turysta ma przed sobą północ, a za sobą południe. Niewidoczne numery na słupku, zgodnie z regułą będą miały niższe numery (np. 44 i 45).
