Wydawca treści
Zasoby leśne
O tym, jakie gatunki drzew tworzą lasy Nadleśnictwa Karwin, decydują przede wszystkim trudne warunki przyrodnicze. Charakterystyczną cechą krajobrazu są wydmy śródlądowe, na których wykształciły się siedliska borowe, przeważnie ubogie. Teren urozmaicają występujące gdzieniegdzie międzywydmowe mokradła, torfowiska oraz jeziora. Mała ilość opadów atmosferycznych powoduje, że niewiele gatunków wytrzymuje takie realia. Drzewostany tworzy przede wszystkim sosna. Pozostałe gatunki, takie jak brzoza, dąb, olsza, świerk i buk, spotyka się znacznie rzadziej.
Średni wiek drzewostanów wynosi 60 lat, a największy udział, zarówno powierzchniowy jak i miąższościowy przypada na wiek 40 - 60 lat. Nadleśnictwo ustala roczny plan pozyskania drewna na poziomie wyliczonego etatu pozyskania. Etat cięć przyjęty na obecne 10-lecie wynosi 116 tys. m³ netto/rok grubizny, w tym 66 tys. m³ netto/rok przypada na użytki rębne, zaś 50 tys. m³ netto/rok na użytki przedrębne.
Charakterystyczne dla nadleśnictwa są jednogatunkowe i jednowiekowe drzewostany sosnowe o przeciętnej bonitacji II,5. Przeciętny przyrost wynosi 6,53 m³/ha, a zasobność 239 m³/ha.
Ze względu na dominujący udział siedlisk borowych – 90% i monolityczną strukturę drzewostanów przeważającym typem rębni jest rębnia zupełna wielkopowierzchniowa IA. W drzewostanach na siedliskach borów mieszanych, gdzie zaplanowano przebudowę stosuje się rębnię gniazdową zupełną IIIA, w litych buczynach rębnię gniazdową częściową IIIB.
Udział siedlisk leśnych
Udział gatunków lasotwórczych.
- 95 proc. – sosna, modrzew, świerk
- 1 proc. – dąb, klon, jawor, wiąz, jesion
- 3 proc. – brzoza, olsza czarna
- 1 proc. – buk
Udział drzewostanów w klasach wieku
Rozpiętość klasy wieku wynosi 20 lat (np. I klasa wieku – drzewostany w wieku do 20 lat, II klasa – 21 – 40 lat, III klasa – 41 – 60 lat itd.).
- 13 proc. – I klasa
- 17 proc. – II klasa
- 26 proc. – III klasa
- 20 proc. – IV klasa
- 19 proc. – V klasa
- 3 proc. – VI klasa i starsze
- 2 proc. - KDO i KO
Najnowsze aktualności
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Wieża p-poż w Leśnictwie Lipki Wielkie
Widok z wieży p-poż w Leśnictwie Wilcze Doły
Wieża obserwacyjna to sztucznie wzniesiony punkt widokowy usytuowany przeważnie w najwyższym miejscu w terenie umożliwiający oglądanie panoramy otaczającego krajobrazu. Obiekt zaliczany jest do rozległego sytemu przeciwpożarowego. Wieże mają za zadanie wczesne wykrycie pożaru oraz zawiadomienie o jego powstaniu. Można z nich obserwować teren w promieniu, co najmniej 10 km. Obszar, który widoczny jest z jednej wieży, nakłada się na teren dostrzegalny z drugiej wieży, co pozwala na wyznaczenie dokładnego miejsca powstania pożaru. Obserwatorzy podają do Punktu Alarmowo Dyspozycyjnego (PAD) namiary kątowe zauważonego dymu. Dane odczytuje się za pomocą kolimatora. Objętość obłoku powstającego przy pożarze o powierzchni około 100m2 wystarczy, aby z dostrzegalni zauważyć i określić położenie pożaru. Wszystkie meldunki obserwator składa drogą radiową lub telefoniczną.
W Nadleśnictwie Karwin usytuowane są dwie wieże obserwacyjne. Jedna znajduje się w Leśnictwie Wilcze Doły, a druga w Leśnictwie Lipki Wielkie.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Wilcze Doły posiada konstrukcję stalową, kratową i wznosi się na wysokość 32m. Aby wejść na szczyt obiektu należy pokonać aż sto piętnaście schodów, które rozdzielone są ośmioma podestami spoczynkowymi. Na szczycie znajduje się kabina obserwatora obudowana z oknami. Z kabiny można wyjść na podest obserwacyjny. Wieża w ramach wzmocnienia została wyposażona w odciągi linowe mocowane parami w trzech kierunkach.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Lipki Wielkie ma konstrukcję żelbetową. Wznosi się na wysokość 32m. Na szczycie umiejscowiona jest kabina służąca obserwacji obszarów leśnych, która jest w kształcie wieloboku (ośmiokąta). W jednej z jej ścian umieszczone są drzwi umożliwiające wyjście na podest obserwacyjny, który jest konstrukcji stalowej. Podest ma szerokość 70 cm i posiada specjalną balustradę. Do stalowej konstrukcji pomieszczenia obserwacyjnego zamontowany jest wspornik z rolką, który ma za zadanie umożliwić ewakuację obserwatora, a także transport posiłków i napojów. Na samym dole wieży znajduje się otwór wejściowy o wymiarach 80x200 cm. Na dwunastu poziomach od strony południowej znajdują się otwory okienne z siatkami. Wieża wyposażona jest w ciągi komunikacyjne, czyli klatkę schodową oraz spoczynki.
Dostrzegalnie nie są udostępniane dla ruchu turystycznego. Odgrywają nieocenioną rolę w walce z żywiołem.
