Wydawca treści
Polskie lasy
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Wspomnienie ku pamięci zmarłego Nadleśniczego Nadleśnictwa Karwin
Wspomnienie ku pamięci zmarłego Nadleśniczego Nadleśnictwa Karwin
Pan Edward Buśko urodził się dnia 16 września 1956 r. w Trzebiczu, niedaleko Drezdenka. Można powiedzieć, że związał się z ziemią drezdenecką "na całe życie", kształtując jej wygląd w zakresie kondycji okolicznych lasów jak i podejmując ważne decyzje w czasie pracy w Urzędzie Miasta i Gminy Drezdenko.
Ukończył Technikum Leśne w Goraju. Następnie podjął naukę na Wydziale Leśnym Akademii Rolniczej w Poznaniu otrzymując tytuł inżyniera leśnika. Karierę zawodową rozpoczął w Nadleśnictwie Karwin w którym przepracował większość życia. Przez pierwsze trzynaście lat pracy w Nadleśnictwie Karwin (lata 1975-1987) pracował jako stażysta, podleśniczy oraz instruktor techniczno-leśny. Późnej na niespełna cztery lata (1987-1991) przeniósł się do Nadleśnictwa Bierzwnik aby podjąć zatrudnienie jako adiunkt. W latach 1991-1995 miejscem pracy Pana Edwarda Buśko był Urząd Miasta i Gminy Drezdenko gdzie pełnił kolejno funkcję inspektora do spraw rolnictwa oraz gospodarki gruntami, kierownika referatu czy wreszcie zastępcy burmistrza miasta Drezdenko. W 1995 roku ponownie powrócił „na stare śmieci” podejmując pracę jako sekretarz Nadleśnictwa Karwin. Od 2006 roku aż do śmierci do piastował stanowisko Nadleśniczego Nadleśnictwa Karwin.
Nadleśniczy Pan Edward Buśko był przede wszystkim dobrym człowiekiem. Wyrozumiałym, empatycznym przełożonym oraz przyjacielskim kolegą. Stale okazywał cechy ludzkie otwartość na drugiego człowieka, inny światopogląd, zaangażowanie w niesieniu pomocy potrzebującym. Emanujące ciepło, uśmiech i dobry humor zawsze pozwalały w łatwy sposób wyjść z trudnych sytuacji które przecież często przytrafiały się pracownikom Nadleśnictwa Karwin. Pan Edward Buśko dał się poznać jako prawdziwy leśnik - przyrodnik. Żył w zgodzie z naturą, jeździł rowerem, w okolicach jego gabinetu czuć było przyjemny zapach ziołowych naparów, regularnie spacerował po lesie z torebką foliową zbierając odpady komunalne.
Pan Edward Buśko dał się zapamiętać jako człowiek opanowany i cierpliwy, człowiek o dobrym sercu.