Wydawca treści
O nadleśnictwie - schemat organizacyjny
Nadleśnictwo jest podstawową, samodzielną jednostką organizacyjną Lasów Państwowych działającą na podstawie ustawy o lasach. Podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, która prowadzi nadzór i koordynuje działania na swoim terenie. Nadleśnictwa dzielą się na leśnictwa
Nadleśniczy jednoosobowo kieruje nadleśnictwem, ponosi za nie odpowiedzialność i reprezentuje je na zewnątrz.
Zastępca nadleśniczego odpowiada za całokształt sfery produkcyjnej w nadleśnictwie, kieruje Działem Gospodarki Leśnej i pracą leśniczych oraz nadzoruje działalność ośrodków hodowli zwierzyny i Leśnego Ośrodka Nasiennego.
Dział Gospodarki Leśnej prowadzi całokształt spraw związanych z planowaniem, organizacją, koordynacją i nadzorem prac w zakresie selekcji i nasiennictwa, szkółkarstwa, hodowli lasu, ochrony lasu (w tym ochrony przeciwpożarowej), ochrony przyrody i zagospodarowania turystycznego, łowiectwa oraz innych działów zagospodarowania lasu, urządzania lasu, użytkowania lasu oraz sprzedaży drewna i użytków ubocznych, postępu technicznego i technologicznego. Dział ten prowadzi również sprawy związane ze stanem posiadania i ewidencją gruntów oraz udostępnianiem lasu, a także przygotowuje i obsługuje merytorycznie narady nadleśniczego z kierownikami działów i leśniczymi.
Leśnictwa są podstawową jednostką terenową w nadleśnictwie, w której bezpośrednio prowadzona jest gospodarka leśna. Leśnictwem kieruje leśniczy.
Stanowisko do spraw kontroli zajmowane jest w nadleśnictwie przez jednego inżyniera nadzoru. Inżynier nadzoru kontroluje prawidłowość wykonywania czynności gospodarczych w nadleśnictwie oraz zadania wynikające z ochrony mienia i udostępniania lasu. Wydaje zalecenia w zakresie ustalonym przez nadleśniczego i ściśle współpracuje z zastępcą nadleśniczego poprzez wzajemne konsultacje, zgłaszanie uwag i propozycji.
Główny księgowy wykonuje zadania i ponosi odpowiedzialność w zakresie księgowości, finansów, planowania finansowo-ekonomicznego, analiz, sprawozdawczości, a także organizuje i sprawuje kontrolę wewnętrzną, dokumentów finansowo-księgowych. Główny księgowy kieruje działem finansowo-księgowym.
Dział Administracyjno-Gospodarczy zajmuje się całokształtem spraw związanych z pełną obsługą administracyjną nadleśnictwa, administrowaniem nieruchomościami, sporządzeniem i realizacją planów budowy i zakupów środków trwałych oraz planem remontów w zakresie infrastruktury. Działem tym kieruje sekretarz, który jest jednocześnie bezpośrednim przełożonym kierownika gospodarstwa pomocniczego.
Stanowisko do spraw pracowniczych podlega bezpośrednio nadleśniczemu. Pracownik prowadzi całokształt spraw kadrowych w nadleśnictwie.
Stanowisko do spraw informatycznych podlega bezpośrednio nadleśniczemu. Pracownik prowadzi całokształt spraw związanych z IT.
Stanowisko do spraw edukacji i promocji podlega bezpośrednio nadleśniczemu. Do zadań pracownika należą: prowadzenie zajęć edukacyjnych, kontakt z mediami, prowadzenie witryny internetowej nadleśnictwa, Biuletynu Informacji Publicznej i fan page'u nadleśnictwa na Facebooku.
Posterunek Straży Leśnej jest komórką organizacyjną przy nadleśnictwie, powołaną do zwalczania przestępstw i wykroczeń z zakresu szkodnictwa leśnego oraz wykonywaniem innych zadań związanych z ochroną mienia Skarbu Państwa, będącego w zarządzie Nadleśnictwa. Posterunkiem kieruje Komendant, podległy bezpośrednio nadleśniczemu. Skład osobowy posterunku stanowią strażnicy, bezpośrednio podlegli komendantowi posterunku.
Leśnictwa Obrębu Karwin:
Leśnictwo Ustronie - Artur Kaczmarek
Leśnictwo Grotów - Zenon Rolbiecki
Leśnictwo Sonsówka - Łukasz Rudziński
Leśnictwo Odyniec - Jakub Stando
Leśnictwo Lubiatów - Andrzej Filistowicz
Leśnictwo Irena - Marek Iwańczuk
Leśnictwo Wilcze Doły - Jarosław Sikora
Leśnictwo Solecko - Mariusz Opiela
Leśnictwo Kościelec - Tomasz Sznajder
Leśnictwo Bukowo - Patryk Kaczorowski
Leśnictwo Kalinówek - Andrzej Bednarek
Leśnictwo Lipki Wielkie - Tadeusz Szafrański
Leśnictwo Gościnowo - Roch Kaczorowski
Gospodarstwo Szkółókarskie
Szkóła Leśna Gościm - Jarosław Mazur
Najnowsze aktualności
Spotkania ze zwierzętami – praktyczne porady
Spotkania ze zwierzętami – praktyczne porady
Zdecydowana większość spotkań człowieka z dzikim zwierzęciem wywołuje emocje, które są różne w zależności od znajomości danego stworzenia, jego wielkości czy kondycji. Zapewne wielu ludzi przybywa w leśne ostępy z nadzieją ujrzenia najrzadszych mieszkańców lasu. Są też tacy, którzy wolą trzymać się z daleka od zwierząt drapieżnych, np. wilków czy rysi. Co robić podczas spotkania z dzikim zwierzęciem? Przede wszystkim zachować spokój oraz nie wprowadzać w stres napotkanego mieszkańca lasu. Warto, co więcej przyswoić sobie kilka poniższych porad…
Co zrobić, gdy spotkasz wilka?
Wilki należą do zwierząt płochliwych, które niechętnie zapuszczają się w tereny zamieszkałe przez człowieka. Można je skutecznie zwabić w okolice domostw dokarmiając inne zwierzęta lub wyrzucając za płot resztki odpadów. Wilk podobnie jak inne dzikie zwierzęta może zachować się nieobliczalnie, kiedy zostanie naruszona jego przestrzeń osobista, jest zraniony czy chory.
Dlatego należy pamiętać o kilku podstawowych zasadach:
- Nigdy nie dokarmiaj wilków, nawet, jeśli zwierzęta wyglądają na wychudzone i wymagające pomocy. Powiadom o ich obecności właściwą Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska, pobliskie nadleśnictwo lub skontaktuj się ze Stowarzyszeniem dla Natury „Wilk”.
- Mieszkając w pobliżu lasu, przetrzymuj odpadki spożywcze w szczelnych pojemnikach z pokrywami. Resztki żywności pozostawione na kompoście poza ogrodzeniem posesji, w szczególności kawałki mięsa i wędlin, mogą zwabiać wilki. Zainstalowanie oświetlenia z czujnikami ruchu w pobliżu miejsc składowania odpadów kuchennych może odstraszać wilki od podchodzenia w ich pobliże.
- Jeśli jesteś turystą, spacerujesz po lesie, wędrujesz z plecakiem, biwakujesz w lesie, uprawiasz biegi terenowe lub inne rodzaje rekreacji aktywnej, jesteś zbieraczem grzybów lub jagód, nie pozostawiaj resztek żywności w koszach na parkingach leśnych, miejscach biwakowych, pod wiatami i w innych miejscach odpoczynku dla turystów, nawet, jeśli wydaje się, że są one szczelne i regularnie opróżniane.
- Jeśli jesteś fotografem przyrodniczy lub myśliwym, nigdy nie dostarczaj mięsa na nęciska przy czatowniach lub ambonach. Nie ma znaczenia, czy są to szczątki martwych zwierząt dzikich lub hodowlanych, czy też produkty zawierające mięsne składniki, np. karma dla psów. Wilki, dzięki niezwykle czułemu węchowi, orientują się, że to człowiek dostarczył pokarm, i mogą zacząć postrzegać ludzi, jako dostarczycieli pożywienia.
- Jeśli pracujesz w lesie, jesteś np. pracownikiem zakładu usług leśnych, budowniczym dróg leśnych, instalatorem sieci energetycznych, nigdy nie pozostawiaj żywności w miejscu pracy. Pakuj wszystkie odpadki i zabieraj z sobą. Pozostawiona żywność może zwabiać drapieżniki w pobliże pracujących w lesie ludzi.
- Jeśli znajdziesz w lesie szczenię wilka, nigdy go nie dotykaj ani nie zabieraj ze sobą, nawet, jeśli wygląda na chore i skrajnie wycieńczone. Jeśli masz możliwość, zrób mu kilka zdjęć i sprawdź swoją lokalizację np. na podstawie aplikacji, albo zapamiętaj numer najbliższego słupka oddziałowego i powiadom właściwą Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska, pobliskie nadleśnictwo lub skontaktuj się ze Stowarzyszeniem dla Natury „Wilk”.
- Jeśli dowiesz się, że ktoś przetrzymuje nielegalnie wilka w niewoli, dla dobra swojego i sąsiadów, natychmiast powiadom Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska.
- Jeśli mieszkasz w obszarze zamieszkiwanym przez wilki, trzymaj w nocy swoje psy i koty w domu lub w dobrze zabezpieczonych kojcach.
- Nie pozostawiaj psiej lub kociej karmy na zewnątrz, w miejscach gdzie mogłaby być dostępna dla drapieżników. Może to zwabić wilki w pobliże domostwa. Wilki mogą się przyzwyczaić do stałego źródła pokarmu, a następnie zranić, a nawet zabić, broniącego swojego pożywienia psa lub kota.
- Jeśli spacerujesz w lesie z psem, prowadź go zawsze na smyczy. Jest to zgodne z obowiązującym w Polsce prawem, a także zapobiega oddalaniu się psa od właściciela. Zagubiony, biegający po lesie pies może szybko wpaść w tarapaty.
Natrafiłem w lesie na agresywne zwierzę, co robić?
Agresywne zachowanie zwierząt jest odruchem nietypowym. Zwierzęta zazwyczaj unikają kontaktu z człowiekiem. Co prawda mogą być agresywne w trakcie godów lub podczas sprawowania opieki nad potomstwem. Szczególnie niebezpieczna jest zaskoczona matka prowadząca własny przychówek. Kiedy zaobserwujesz nietypowo zachowujące się zwierzę poza okresem godów czy odchowywania młodych zgłoś ten fakt pracownikom służby leśnej.
Spotkałem zbłąkane lub nietypowe w danym rejonie zwierzę?
Dla przykładu, kilka tygodni temu w terenie administracyjnym Nadleśnictwa Karwin zaobserwowano rysia, który zbliżał się do osad ludzkich. Nie był agresywny dla ludzi, jednak siał spustoszenie wśród zwierząt gospodarskich. Kiedy zaobserwujesz chronione, rzadko występujące zwierzę koniecznie powiadom o tym Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska.
Jak postępować w przypadku znalezienia w lesie martwego dzika?
Wspominaliśmy o tym niedawno w odrębnym artykule. Ale gwoli przypomnienia:
- Jeżeli to możliwe, oznakować miejsce znalezienia zwłok dzika w celu ułatwienia ich odnalezienia przez właściwe służby;
- Powstrzymać się od dotykania zwłok dzika i pozostawić je w miejscu znalezienia. Nie należy zbliżać się do miejsca znalezienia zwłok;
- Zgłosić fakt znalezienia padłego dzika do właściwego miejscowo powiatowego lekarza weterynarii lub najbliższej lecznicy weterynaryjnej lub straży miejskiej lub miejscowego koła łowieckiego, starosty, burmistrza lub wójta gminy.
W trakcie zgłoszenia należy podać miejsce znalezienia zwłok (np. charakterystyczne punkty orientacyjne lub współrzędne GPS), dane osoby zgłaszającej (w tym numer telefonu kontaktowego), liczbę znalezionych zwłok dzików w danym miejscu, ewentualnie stan zwłok padłych dzików (stan ewentualnego rozkładu, wyłącznie kości);
Obawa przed wężami?
Jedynym jadowitym gatunkiem węży zamieszkującym nasze lasy jest żmija zygzakowata. Żmija zazwyczaj stroni od bezpośredniego kontaktu z człowiekiem, ale
czasami jednak, gdy przezorność i szybkość ją zawiedzie, próbuje odstraszyć potencjalnego napastnika. Zwija swoje ciało, unosi głowę i głośno syczy. Należy wtedy zachować dystans, co najmniej jednego metra, nie wykonywać gwałtownych ruchów i nie drażnić jej. Wtedy żmija nas nie zaatakuje, a my możemy spokojnie wycofać się i uniknąć ugryzienia.
Infografika:
