Wydawca treści
Ochrona lasu
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:
- biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
- abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
- antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).
Zagrożenia biotyczne:
Z czynników biotycznych największe zagrożenie w ostatnich latach stwarza zwierzyna płowa Dominującym rodzajem uszkodzeń jest spałowanie i zgryzanie, a najczęstszym sprawcą szkód jest jeleń.
Co kilka lat na terenie nadleśnictwa ma miejsce gradacja- czyli masowy pojaw szkodników owadzich. Najczęściej przyczyną gradacji są populacje: brudnicy mniszki, barczatki sosnówki, strzygoni choinówki, poprocha cetyniaka i boreczników.
Ochrona przed szkodliwymi owadami polega na ciągłej obserwacji i prognozowaniu m.in. poprzez rozwieszanie pułapek feromonowych do odłowu szkodników - na podstawie ilości szkodnika można określić czy nie nastąpił wzrost populacji. Dopóki panuje w lesie równowaga ekologiczna nie zachodzi konieczność ingerencji leśników w środowisko. W celu utrzymania równowagi ekologicznej zakładane są remizy - dla sprzymierzeńców lasu: ptaków, płazów, gadów, drobnych ssaków i pająków.Wokół rozwiesza się sztuczne gniazda lęgowe i noclegowe dla ptaków i nietoperzy. Dopiero gdy te metody zawiodą i wystąpi gradacja zagrażająca dużym kompleksom, leśnicy przystępują do zabiegów ratunkowych poprzez opryski samolotowe.
Zagrożenia abiotyczne:
Z czynników abiotycznych największe zagrożenie dla Nadleśnictwa Karwin stwarzają: susze oraz niski poziom wód gruntowych. Niedobór wody na terenie nadleśnictwa jest w części rekompensowany przez budowę sztucznych zbiorników wodnych, wykorzystując do tego celu naturalne obniżenia terenu.
Zagrożenia antropogeniczne:
Z czynników antropogenicznych największe zagrożenie stanowi zaśmiecanie lasu. W przyszłości bardzo dużym zagrożeniem dla lasów mogą być szyby i rurociągi związane z eksploatacją złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.
Najnowsze aktualności
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Dowiedz się więcej o wieżach przeciwpożarowych?
Wieża p-poż w Leśnictwie Lipki Wielkie
Widok z wieży p-poż w Leśnictwie Wilcze Doły
Wieża obserwacyjna to sztucznie wzniesiony punkt widokowy usytuowany przeważnie w najwyższym miejscu w terenie umożliwiający oglądanie panoramy otaczającego krajobrazu. Obiekt zaliczany jest do rozległego sytemu przeciwpożarowego. Wieże mają za zadanie wczesne wykrycie pożaru oraz zawiadomienie o jego powstaniu. Można z nich obserwować teren w promieniu, co najmniej 10 km. Obszar, który widoczny jest z jednej wieży, nakłada się na teren dostrzegalny z drugiej wieży, co pozwala na wyznaczenie dokładnego miejsca powstania pożaru. Obserwatorzy podają do Punktu Alarmowo Dyspozycyjnego (PAD) namiary kątowe zauważonego dymu. Dane odczytuje się za pomocą kolimatora. Objętość obłoku powstającego przy pożarze o powierzchni około 100m2 wystarczy, aby z dostrzegalni zauważyć i określić położenie pożaru. Wszystkie meldunki obserwator składa drogą radiową lub telefoniczną.
W Nadleśnictwie Karwin usytuowane są dwie wieże obserwacyjne. Jedna znajduje się w Leśnictwie Wilcze Doły, a druga w Leśnictwie Lipki Wielkie.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Wilcze Doły posiada konstrukcję stalową, kratową i wznosi się na wysokość 32m. Aby wejść na szczyt obiektu należy pokonać aż sto piętnaście schodów, które rozdzielone są ośmioma podestami spoczynkowymi. Na szczycie znajduje się kabina obserwatora obudowana z oknami. Z kabiny można wyjść na podest obserwacyjny. Wieża w ramach wzmocnienia została wyposażona w odciągi linowe mocowane parami w trzech kierunkach.
Wieża obserwacyjna w Leśnictwie Lipki Wielkie ma konstrukcję żelbetową. Wznosi się na wysokość 32m. Na szczycie umiejscowiona jest kabina służąca obserwacji obszarów leśnych, która jest w kształcie wieloboku (ośmiokąta). W jednej z jej ścian umieszczone są drzwi umożliwiające wyjście na podest obserwacyjny, który jest konstrukcji stalowej. Podest ma szerokość 70 cm i posiada specjalną balustradę. Do stalowej konstrukcji pomieszczenia obserwacyjnego zamontowany jest wspornik z rolką, który ma za zadanie umożliwić ewakuację obserwatora, a także transport posiłków i napojów. Na samym dole wieży znajduje się otwór wejściowy o wymiarach 80x200 cm. Na dwunastu poziomach od strony południowej znajdują się otwory okienne z siatkami. Wieża wyposażona jest w ciągi komunikacyjne, czyli klatkę schodową oraz spoczynki.
Dostrzegalnie nie są udostępniane dla ruchu turystycznego. Odgrywają nieocenioną rolę w walce z żywiołem.
