Wydawca treści Wydawca treści

Lasy regionu

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.  

Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.

Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
-    w Krainie  Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
-    w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.

Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):

- siedliska borowe - 51,3
- siedliska lasowe - 44,2
- olsy -   4,5.

 

 

 

Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):

- sosna - 77,6
- świerk, daglezja - 2,4
- buk - 5,0
- dąb - 5,6
- brzoza - 3,6
- olsza - 5,5
- grab - 0,1
- pozostałe gatunki liściaste - 0,2.


Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.

Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.

Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.

 

Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Słupek oddziałowy - leśny lokalizator turysty

Słupek oddziałowy - leśny lokalizator turysty

Podczas spacerów po lesie, możemy natknąć się na liczne "nieco" tajemnicze kamienne słupki. Ich górna część pomalowana jest na biało, natomiast na bokach umieszczone są jedno, dwu lub nawet trzycyfrowe numery. To właśnie dzięki nim odczytamy numer oddziału leśnego. Oddziały leśne potocznie nazywane są „kwadratami”, „sektorami”, czy „działkami”.  Przeciętny oddział leśny posiada kształt prostokąta o powierzchni około 25 hektarów. Krótszy bok liczy najczęściej około 400 metrów, dłuższy mieści się w granicy 600 do 700 metrów.

Numeracja oddziałów nie jest przypadkowa. Zasadą jest rozpoczęcie numerowania od północnego wschodu - numer 1 - kolejno poziomymi pasami w kierunku południowego zachodu, aż do ostatniego numeru w danym nadleśnictwie (np. numer 542) Oddziały leśne są oddzielone od siebie za pomocą bezdrzewnych pasów, mogących niekiedy służyć, jako drogi transportowe. Podział jest znakomicie widoczny na zdjęciach satelitarnych (np. Google Maps).

Przenalizujmy przykład z obrazka dołączonego do artykułu. Na wprost turysty po lewej ręce znajduje się oddział nr 177, a po prawej nr 176. Ponieważ numeracja przebiega ze wschodu na zachód, wiemy, że po prawej stronie infografiki jest wschód (mniejszy numer), a po lewej zachód (większy numer). Możemy również wywnioskować, że turysta ma przed sobą północ, a za sobą południe. Niewidoczne numery na słupku, zgodnie z regułą będą miały niższe numery (np. 44 i 45).