Wydawca treści Wydawca treści

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

"Brązowe złoto" Puszczy Noteckiej

"Brązowe złoto" Puszczy Noteckiej

Nadleśnictwo Karwin położone jest w północno-zachodniej części Puszczy Noteckiej, ogromnego kompleksu leśnego, rozpościerającego się w rozwidleniu dużych rzek Warty i Noteci. Puszcza Notecka zwana jest „Krainą Tysiąca Grzybów”. Co roku przyciąga amatorów zbieractwa z niemal całego kraju. Wybierając się na grzyby warto zapoznać się z dekalogiem grzybiarza oraz podstawowymi informacjami o grzybach, które przedstawiają pomocne infografiki opracowane przez Lasy Państwowe:

Dla turystów odwiedzających Puszczę Notecką, został przygotowany szereg ułatwień:
• w Nadleśnictwie Karwin istnieją, liczne miejsca postoju pojazdów mechanicznych, na których należy pozostawić samochód czy motocykl (mapa miejsc postoju pojazdów znajduje się w załączniku na dole strony).
• oznaczone drogi, którymi można poruszać się pojazdami mechanicznymi. Warto wiedzieć, że w myśl Ustawy o lasach, poruszanie się pojazdami mechanicznymi w lesie dopuszczone jest wyłącznie drogami publicznymi lub wewnętrznymi, ale udostępnionymi do ruchu pojazdów. Po innych drogach nie należy się absolutnie poruszać! (mapa przedstawiająca drogi publiczne oraz udostępnione do ruchu znajduje się w załączeniu na dole strony).
• tabliczki kierunkowe obrazujące odległość w kilometrach do najbliższej miejscowości czy okolicznego miejsca postoju pojazdów.
• naklejki lokalizacyjne, dzięki którym w czasie zagubienia się w lesie podasz policji, służbie leśnej czy bliskiej osobie pomocne współrzędne geograficzne.
• istnieją bezpłatne aplikacje oraz portale, dzięki którym można ustalić własną lokalizację czy dowiedzieć się o interesujących obiektach w pobliżu:
1. Aplikacja mobilna „Puszcza Notecka” - https://play.google.com/store/apps/details?id=pl.amistad.treespot.puszcza_notecka&hl=pl&gl=US
2. Strona oraz aplikacja mobilna „Bank Danych o Lasach” – https://www.bdl.lasy.gov.pl/portal/
3. Portal turystyczny „Czas w las” - https://czaswlas.pl/mapa

Pamiętaj!
• wybierając się do lasu należy koniecznie sprawdzić prognozę pogody. W razie silnego wiatru, burzy czy intensywnych opadów atmosferycznych, lepiej przełożyć na kolejny dzień wyjście na grzyby. Nie lekceważ alertów Rządowego Centrum Bezpieczeństwa – mogą uratować twoje zdrowie i życie.
• apelujemy również o rozwagę. Nie igraj z ogniem, czasem iskierka wystarczy aby wzniecić pożar okrutny w skutkach. Niedogaszony papieros może być przyczyną zaprószenia się ognia. Należy korzystać odpowiedzialnie z walorów runa leśnego. Zagrożenie pożarowe możesz sprawdzić na stronie: http://bazapozarow.ibles.pl/zagrozenie/ jeśli w Twoim rejonie jest najwyższy poziom zagrożenia pożarowego, korzystniej będzie wybrać się na dalszą wycieczkę.
• nie zaśmiecaj środowiska! Las sam nie produkuje śmieci, pozostawione w nim odpady komunalne, stanowią zagrożenie dla roślin oraz zwierząt leśnych.