Asset Publisher
Urządzanie lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzenia lasu na lata 2015-2024 można znaleźć w: https://www.gov.pl/web/nadlesnictwo-karwin/plan-urzadzenia-lasu
Asset Publisher
Słupek oddziałowy - leśny lokalizator turysty
Słupek oddziałowy - leśny lokalizator turysty
Podczas spacerów po lesie, możemy natknąć się na liczne "nieco" tajemnicze kamienne słupki. Ich górna część pomalowana jest na biało, natomiast na bokach umieszczone są jedno, dwu lub nawet trzycyfrowe numery. To właśnie dzięki nim odczytamy numer oddziału leśnego. Oddziały leśne potocznie nazywane są „kwadratami”, „sektorami”, czy „działkami”. Przeciętny oddział leśny posiada kształt prostokąta o powierzchni około 25 hektarów. Krótszy bok liczy najczęściej około 400 metrów, dłuższy mieści się w granicy 600 do 700 metrów.
Numeracja oddziałów nie jest przypadkowa. Zasadą jest rozpoczęcie numerowania od północnego wschodu - numer 1 - kolejno poziomymi pasami w kierunku południowego zachodu, aż do ostatniego numeru w danym nadleśnictwie (np. numer 542) Oddziały leśne są oddzielone od siebie za pomocą bezdrzewnych pasów, mogących niekiedy służyć, jako drogi transportowe. Podział jest znakomicie widoczny na zdjęciach satelitarnych (np. Google Maps).
Przenalizujmy przykład z obrazka dołączonego do artykułu. Na wprost turysty po lewej ręce znajduje się oddział nr 177, a po prawej nr 176. Ponieważ numeracja przebiega ze wschodu na zachód, wiemy, że po prawej stronie infografiki jest wschód (mniejszy numer), a po lewej zachód (większy numer). Możemy również wywnioskować, że turysta ma przed sobą północ, a za sobą południe. Niewidoczne numery na słupku, zgodnie z regułą będą miały niższe numery (np. 44 i 45).
