Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Asset Publisher
O Nadleśnictwie- Historia
O Nadleśnictwie- Historia
Z kart historii
Lasy obecnego Nadleśnictwa Karwin początkowo wchodziły niegdyś w skład nadleśnictw państwowych Lubiatów i Karwin, leżących na terenie ówczesnych Niemiec. W tym czasie decydujący wpływ na gospodarkę leśną miała katastrofalna w skutkach gradacja strzygoni choinówki, która w latach 1922-25 zniszczyła około 80% drzewostanów puszczańskich. Ogromny wkład pracy leśników, początkowo niemieckich, a następnie polskich pozwolił przywrócić piękny obraz dzisiejszej Puszczy Noteckiej. Po zakończeniu II wojny światowej, w wyniku przejęcia lasów na własność Państwa, utworzono nadleśnictwa Karwin, Rąpin oraz Lipki Wielkie. Nadleśnictwo Karwin według obecnych granic zostało przeorganizowane z dniem 1 stycznia 1973 r. z poprzednio istniejących jednostek.
Szczególne wydarzenia historyczne w "życiu" Nadleśnictwa:
-
od roku 1959 Nadleśnictwa Karwin, Lubiatów, Lipki Wielkie oraz Krobielewko podlegały pod „duży" Rejon Lasów Państwowych w Gorzowie Wielkopolskim, a od 07.07.1950r. pod Rejon Zielona Góra z siedzibą w Żarach,
-
1 stycznia 1950r. powstały tzw. „małe" rejony i nadleśnictwa puszczańskie przyporządkowano: Nadleśnictwo Karwin i Lubiatów pod Rejon Lasów Państwowych Drezdenko, Nadleśnictwo Krobielewko pod Rejon Lasów Państwowych Międzyrzecz i Nadleśnictwo Lipki Wielkie pod Rejon Lasów Państwowych Gorzów Wielkopolski,
-
1 października 1958r. zlikwidowano rejony i nadleśnictwa podporządkowano Okręgom Lasów Państwowych, które 27 marca 1959r. przemianowano na Okręgowe Zarządy Lasów Państwowych. Nadleśnictwa zielonogórskiego OZLP podlegały do roku 1962 przejściowemu tworowi reorganizacyjnemu – Zespołowi Nadleśnictw w Drezdenku,
-
reorganizacja nastąpiła 1 stycznia 1973 r., kiedy to likwidowano „małe" nadleśnictwa. Nadleśnictwo Karwin przejęło nadleśnictwa: Karwin, Rąpin, Lipki Wielkie i Krobielewko,
-
w dniu 30.06.1975 r. Nadleśnictwo Karwin przeszło pod zarząd OZLP Poznań, gdzie przez 2,5 roku cała Puszcza Notecka była w rękach jednej dyrekcji aż do 01.01.1978r., następnie Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie przejął Nadleśnictwo Karwin,
-
z dniem 01.01.1979r. Nadleśnictwo Karwin oddało obręb Krobielewko do Nadleśnictwa Międzychód,
-
rewizja planów urządzania Nadleśnictwa Karwin,
-
plan definitywnego urządzania lasu 1960-1962 – Nadleśnictwo Rąpin (1960), Nadleśnictwa Karwin i Lipki Wielkie (1961), Nadleśnictwo Krobielewko (1962), wykonał Oddział Biura Urządzania Lasu i Projektów Leśnictwa w Łodzi.
Informacja na temat urzędujących nadleśniczych:
-
Walachowski Kazimierz (01.11.1973-30.09.1974)
-
Nowak Jan (01.10.1974-31.01.1980)
-
Namyślak Eugeniusz (01.02.1980-30.06.1980)
-
p.o. Kaaz Marian (01.07.1980-31.10.1980)
-
Nawrot Henryk (01.11.1980-31.03.1985)
-
Duda Jan (01.04.1985-19.04.2006)
-
p.o. Danuta Pancześnik – Golla (20.04.2006-15.05.2006)
-
Buśko Edward (16.05.2006 –31.01.2021)
-
p.o. Joanna Kaczmarek (01.02.2020 - 15.06.2021)
-
Włodzimierz Rocławski (16.06.2021 - do chwili obecnej)