Asset Publisher
Obszary natura 2000
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Karwin znajdują się:
Specjalne obszary ochrony siedlisk mające znaczenie dla Wspólnoty Europejskiej OZW (SOO):
Jeziora Gościmskie PLH080036, obszar o powierzchni 2 995,77 ha (obejmuje 2 423,98 ha powierzchni obszaru na terenie Nadleśnictwa Karwin).
Bory Chrobotkowe Puszczy Noteckiej PLH080032, obszar o powierzchni 2 309,03 ha (obejmuje 1 015,02 ha powierzchni obszaru na terenie Nadleśnictwa Karwin).
Ujście Noteci PLH080006, obszar o powierzchni 3 994,54 ha (obejmuje część powierzchni w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Karwin).
Obszary specjalne ochrony ptaków (OSO):
Puszcza Notecka PLB300015, obszar o powierzchni 178 255,76 ha (obejmuje 22 400,74 ha powierzchni obszaru na terenie Nadleśnictwa Karwin).
Dolina Dolnej Noteci PLB080002, obszar o powierzchni 24 943,55 ha (obejmuje 217,60 ha powierzchni obszaru na terenie Nadleśnictwa Karwin).
Akty prawne dot. ww. obszarów Natura 2000:
Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 17 sierpnia 2021 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Jeziora Gościmskie (PLH080036) (Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 2021 poz. 1662).
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 marca 2018 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Bory Chrobotkowe Puszczy Noteckiej (PLH080032) (Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 2018 poz. 841).
Decyzja Komisji z dnia 10 stycznia 2011 r. w sprawie przyjęcia na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG czwartego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 9669) (2011/64/UE).
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Ujście Noteci (PLH080006) (Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 2017 poz. 545).
Decyzja Komisji z dnia 13 listopada 2007 r. przyjmująca, na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG, pierwszy zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na kontynentalny region biogeograficzny (notyfikowana jako dokument C(2007)5043)(2008/25/WE).
Akt prawny: Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków ( Dziennik Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej z 2011, Nr. 25 poz. 133).
Akt prawny: Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 05.09.2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 (Dziennik Urzędowy 07.179.1275).
Asset Publisher
Poznaj samoloty gaśnicze
Poznaj samoloty gaśnicze
Poznaj maszyny gaśnicze.
Jednymi z najczęściej używanych człowiekowi "sprzymierzeńców" podczas walki z pożarem lasu są samoloty "Dromader". Dwie maszyny rok rocznie przybywają do Leśnej Bazy Lotnicznej w Lipkach Wielkich, aby prowadzić patrole czy dzielnie walczyć z żywiołem od wczesnej wiosny do późnej jesieni.
PZL M18 Dromader
PZL M18 Dromader został skonstruowany w latach 70 XX w. w Państwowych Zakładach Lotniczych
w Mielcu, jako samolot rolniczy. Projekt powstał pod kierunkiem inż. J. Oleksiaka we współpracy z amerykańską wytwórnią Rockwell. W 1974 r. rozpoczęto prace projektowe nad nową konstrukcją oznaczoną M-18 Dromader. Podjęto decyzję o budowie trzech prototypów. Jeden do prób statycznych i dwóch do prób w locie. Pierwszy prototyp został wykorzystany 27 sierpnia 1976 nad lotniskiem Jasionka (pilot doświadczalny inż. Andrzej Pamuła). Natomiast drugi prototyp wykonał swój pierwszy lot 2 października 1976 (pilotował go wówczas inżynier Tadeusz Gołębiewski). W 1978r. wyprodukowano serię informacyjną, natomiast rok później zaczęła się produkcja seryjna. 23 sierpnia 1993r. powstała ulepszona wersja oznaczona PZL M-18B. Istnieje również dwumiejscowa wersja szkolna M-18S. "Dromadery" w dwóch ostatnich odmianach są budowane do dziś. Samolot przeznaczony jest głównie do agrolotniczej obróbki dużych upraw rolnych (zwalczania chorób i szkodników oraz nawożenia) oraz gaszenia pożarów lasów. PZL M-18 używane są w ponad 20 krajach świata.
Nazwę własna samolot zawdzięcza kabinie załogi, wysoko wystającej ponad kadłub, przez co przypomina jednogarbnego wielbłąda – Dromader.
Modele Dromaderów:
- Model M-18A, wyposażony w zwrócony plecami do kierunku lotu fotel dla mechanika za kabiną pilota
- Model M18B – o masie ładunku handlowego 2200 kg, załoga: 1 pilot (możliwy przewóz 1 mechanika)
- Model M18BS – wersja szkolna (dwuster) – załoga: pilot-instruktor + uczeń + 700 kg ładunku handlowego
Samolot cechuje się dużym udźwigiem użytecznym, ekonomicznością użycia (niskie zużycie paliwa w stosunku do udźwigu użytecznego) możliwością pracy w rolnictwie i w pożarnictwie (gaszenie pożarów lasów), sporym zasięgiem, możliwością startu i lądowania na lotniskach o utwardzonych trawiastych pasach startowych. W Polsce najbardziej znane masowe użycie Dromaderów (22 samoloty w akcji) miało miejsce podczas gaszenia pożaru lasu koło Kuźni Raciborskiej 26 sierpnia 1992.
Cecha |
Parametr |
Silnik |
gwiazdowy, tłokowy PZL ASz-62-IRm18 o mocy 736 kW (1000 KM) |
konstrukcja |
metalowa; kadłub spawany z rur stalowych; skrzydła duralowe, podwozie stałe z kółkiem ogonowym; śmigło 4-płatowe, metalowe |
Rozpiętość skrzydeł |
17,70 m |
Wymiary (dł./wys) |
9.47/3.10 m |
Ilość miejsc |
1 |
Masa własna |
2470 kg |
Masa całkowita |
4200 kg |
Prędkość maks |
256 km/h |
Prędkość min |
109 km/h |
Prędkość wznoszenia |
6,9 m/sec |
Maks. wysokość wznoszenia |
6500 m |
Zasięg |
520 km |
Zbiornik na środki gaśnicze |
2500 lirów |
Źródło tekstu (wgląd 4,5 maja 2020 r.):